Politiek leiderschap en democratische transitie:

Deze studie analyseert de rol van politiek leiderschap in de post-Sovjet-democratische transitie in Kirgizië, los van het geval van Askar Akaev. Ondanks het feit dat een verscheidenheid aan componenten als relevant kan worden beschouwd voor het democratische transitieproces in Kirgizië, moet vanwege de zeer persoonlijke aard van de Kirgizische politiek ook de kwestie van politiek leiderschap worden aangepakt voor dit doel. In die zin komen de omgekeerde trajecten van de Kirgizische democratisering (een eerste democratische sprong tot midden jaren negentig die wereldwijde aandacht trok en Kirgizië tot een veelbelovende kandidaat voor democratisering maakte, daarna een democratische omkering en uiteindelijk een afglijden naar autoritarisme) overeen met de drie fasen. in Akaevs stijl van politiek leiderschap (zijn opkomst als hervormingsgezinde politicus, zijn aanvankelijke liberale beleid op politiek en economisch gebied en zijn geleidelijke terugkeer naar autoritarisme). Als gevolg hiervan was Kirgizië, toen Askar Akaev in maart 2005 door een openbare opstand uit zijn ambt werd verdreven, ver verwijderd van het oorspronkelijke traject naar democratie en leek het meer op andere autoritaire Centraal-Aziatische republieken.