Ontkolonisatie Uitgebreid tot de Afrikaanse Theologie

De studie onderzoekt twee paradigma's die de aard van de traditionele cultuur en de gospelboodschaprelaties in Afrika hebben beïnvloed. Enerzijds stond het dialectische paradigma ten dienste van de Europeanen, met name de zendelingen, gedurende een groot deel van de koloniale periode. Zendelingen zagen Afrika in negatieve zin in zoverre dat de meerderheid van hen hun standpunt niet in gevaar bracht. Dat standpunt was om elk weefsel van de traditionele Afrikaanse samenleving te vernietigen. Dit was de basis van een schadelijke 'centrum-periferie'-theorie, die door de Europeanen werd onderschreven. De studie stelt dat het deze centrum-periferie-theorie was die bijvoorbeeld het zendingschristendom heeft gevormd om als een vreemde religie te blijven, ondanks het feit dat het een bijna permanente positie heeft in Afrika. Aan de andere kant ziet het dialogisch paradigma een integrerende rol weggelegd voor de traditionele cultuur, die ten dienste kan staan van de theologie en zo het Afrikaanse christendom opnieuw kan stimuleren. Door gebruik te maken van de Zimbabwaanse context, stelt de studie dat dit laatste dialogische model meer geschikt is om het Afrikaanse christendom te transformeren tot een levendiger geheel.