Teatro Infantil

Jacobo Paz un dramaturgo que ultimamente alumea con luz propia, demostrando s claras que si hai renovaci n xeracional no teatro galego. (...) En "Teatro infantil" ofr cenos unha mostra da s a produci n para rapaces, as obras "Pr ncipe Lagarto," "Orcavella" e "As horas abertas." Tr tase de textos diferentes, inzados das referencias tradicionais da literatura infantil cuxa efectividade case unha verdade emp rica. Jacobo Paz introd cenos as no mundo dos pr ncipes e dos demos, dos seres monstruosos de raizame cl sica coma Orcavella -hai nela un chocar de ollo Medusa-, e mais na lenda tradicional de Ana Manana, que tam n tratou no seu momento, e tam n no x nero infantil, Euloxio R. Ruibal. O libro ten dobre valor: unha lectura deliciosa para os rapaces e tam n deber a ser unha inspiraci n de primeira orde para as compa as na busca dun p blico hoxe interesante e ma esencial para soster o teatro galego. Cr tica de Inma L pez Silva. Teatro, f bula e nenos. case como un tri ngulo xen rico que facilita a relaci n entre quen conta e quen le. A colecci n Caderno de Laiovento tenta acurtar algunhas distancias entre a escrita teatral e os lectores de literatura. Distancias dif ciles que, na maior parte dos casos, impiden unha relaci n habitual e coti n entre o dramaturgo e os lectores. O octavo volume desta colecci n recolle tres pezas esc nicas para nenos, de Jacobo Paz, que, para non confundir a ningu n, leva por t tulo "Teatro infantil." Con certa frescura o autor volve sobre alg ns dos tics do x nero: animais, princesas, personaxes da tradici n popular, con ese tono entre ex tico e reco ecido que gastan todos. F bulas directas nese temo que todo o mundo xulga como anterior pero que, en realidade, indeterminado, especialmente vista a importancia que as monarqu as conservan na realidade social. Historias co punto de revirado xusto, coa s a pinga de amor e algo de aventura, sorpresas argumentais e maxia. Un conxunto de ingredientes que se consideran t picos dos relatos infant s e que levan poboando un certo mundo m tico que desaparece coa chegada a adolescencia ou que se transforma en grupo musical ou en sagas tan inxenuas como as de Tolkien. A intenci n aqu e conservar a atenci n dos espectadores cativos por medio da fabulaci n e dun sentido m is ben divertido da narraci n. Cr tica de Camilo Franco en "Culturas," de "La Voz de Galicia" (28/07/07).