Du er ikke logget ind
Beskrivelse
E, s veces, todo vai ben, e vivimos na luz, e o negrume que fere a tantos coma un manto que os oculta aos nosos ollos, e preferimos ignoralos. Ignor molo todo. A soidade en compa a, o desexo famento polo outro, as mentiras do amor, o desconcerto ante a vida que che pasa por enriba, o temor verdade, a vertixe do abismo, a insatisfacci n n a, irracional, os so os esnaquizados no sollado, a vida como c rcere para quen xa est afeito s cadeas, as aldraxes a violencia o tremor o medo, a autocompaix n que nos fai anacos, o sexo que salva e que destr e, o humor como m scara que nos agocha ante n s mesmos, a resistencia, sempre a resistencia ante quen quere decidir por n s.
As moitas feridas que nos fai a vida nesta cega carreira, cruel e fermosa, cara escuridade.